Afgelopen donderdag avond begon ik me een beetje zorgen te maken om het vreemde gedrag wat Geisha liet zien. Liggen en dan van voor omhoog komen en op haar kont blijven zitten, schudden en met haar neus over de grond schuren en met haar hoefjes over de grond krabben…

Eerst leek het gaan zitten grappig maar in de loop van de avond werd het minder grappig en steeds intenser en werd duidelijk dat ze toch echt ergens last van had.  
Had ze jeuk (schuren over de grond met haar neus)? Ik kon niks ontdekken… toch koliek? Voor de zekerheid heb ik een homeopathisch middel ingezet wat geïndiceerd is bij gaskoliek om te zien of dat wat deed. Ze werd rustiger en het gedrag werd minder, maar ging niet volledig weg en werd na een kwartier ook weer erger. We wandelen wat maar dat wil ze soms wel en soms niet en wanneer een tweede en derde gift het zelfde resultaat geeft twijfel ik niet langer en bel ik de dierenarts. Er zijn nou eenmaal zaken die je niet wilt afwachten en koliek is er duidelijk één van.

Soms is het prima om een EHBO middel in te zetten en even af te wachten of het dier het probleem met een klein beetje hulp zelf kan oplossen. In acute gevallen kun je een middel met korte tussenposes herhalen, als het moet bijvoorbeeld elk kwartier. Maar dan moet er wel ook vlot verbetering merkbaar zijn.
Als een homeopathisch middel niet snel blijvende verlichting kan bieden is het inroepen van de hulp van een dierenarts dus gewoon nodig. Daarom zal een goede homeopaat je ook altijd vragen of je de dierenarts al geraadpleegd hebt wanneer je belt met een acuut probleem.

Terwijl we op de dierenarts wachten krijgt ze nog een paar keer het zelfde middel, waardoor het ongemak en de pijn – waar ik inmiddels wel van uit ga – wel wat vermindert en het dus draaglijker blijft voor haar. Op die manier kan homeopathie dus nog steeds een positieve bijdrage leveren, ook al kun je de klacht er niet mee oplossen.

Na een pijnstillende en spierontspannende injectie wordt ze al snel rustiger. Ze gaat liggen en ligt daarbij rustig dus ik laat haar lekker liggen. Als ik later ga checken staat ze ook weer wat hooi te knabbelen. Ik blijf wel af en toe ook het homeopathische middel inzetten, homeopathie en reguliere medicatie kunnen namelijk ook prima samenwerken.
Maar na een paar uur als ik weer check zie ik toch weer iets meer onrust. Nog lang niet in de mate waarin het was, dus ook nu snel weer vaker homeopathie, met een beetje geluk kan dit nu wel voldoende doen om opleving van de klachten te stoppen. Ik merk dat ze koud aan voelt, erg koude oortjes heeft en een koud neusje en ze staat zelfs te rillen. Ik zet dus een ander middel in en ook nu weer helpt het vrijwel direct, ze wordt rustig en het effect lijkt eerst ook in stand te blijven. Gelukkig…
Toch besluit ik ondanks het tijdstip bij haar op de paddock te blijven, ik vertrouw het nog niet helemaal. Ik herhaal het middel nog een paar keer maar op een gegeven moment komt het rillen terug en werkt ook dit middel niet meer blijvend. Dus toch de dierenarts opnieuw gebeld en overlegd. Nee, ook zij vindt dat dit niet goed klinkt en rede is om nogmaals langs te komen.
Kennelijk is ze dat wat er dwars zat nog niet kwijt en we vermoeden beiden nu verstoppingskoliek in plaats van gas.  

Ze krijgt nogmaals een injectie maar nu voelt de dierenarts haar ook op. In de verte lijkt inderdaad hardere ontlasting dan normaal te zitten dus ze krijg ook parafine. Gelukkig is het een heel lief ponytje en ze neemt de parafine braaf via een spuitje oraal in. Daardoor hoeft ze gelukkig geen sonde. Deze tweede spuit geeft duidelijk al meer verlichting want het rillen stopt al snel en ze loopt ineens een stuk kwieker met me mee. Toch mag ze nu even niet eten tot we zeker weten dat de verstopping opgelost is. Voor de nacht gaat ze apart van de andere twee op een stukje paddock met alleen water. Niet leuk maar het moet even. Ze is rustig, vertoont niks van het aparte gedrag meer en ik besluit na een uurtje toch maar even m’n bed op te zoeken.

Als ik op kom is ze nog altijd rustig maar wel érg mat. Ze staat een beetje en ook als ik bij haar kom, komt er weinig beweging in de pony die normaal vooraan staat te dringen bij het hek. Omdat ze inmiddels wel 6 uur ‘pijnvrij’ is mag ze nu weer eten dus ze krijgt een heel klein plukje hooi waar ze gelijk aan begint. Ik heb nog geen mest op het paddockje maar met leeg gehaalde darmen en een nacht zonder eten is dat niet zo heel raar.  Dat ze mat is vind de dierenarts ook niet raar, ze was ’s nachts wel écht slecht en zal nu nog best een beetje buikpijn hebben. Wel zijn haar oortjes en neusje weer normaal warm dus ik ga terug naar het eerste homeopathische middel. Als ik na een uurtje terug kom met het plan om een eindje met haar te gaan wandelen ligt er mest. Ze komt langzaam wat meer tot leven maar echt zichzelf is ze zeker nog niet.
Wanneer ik weer iets later de paddock ga mesten heb ik in eens oude Geisha aan het hek staan… wow, wat een verbetering ineens! Ze loopt fris en fruitig naar me toe en vindt het hoog tijd dat ik de grote bak hooi bij vul (op andere plekken ligt nog zat maar uit de bak eet het lekkerst vinden ze allemaal). Tijdens het mesten kom ik een heel compacte ‘worst’ van vijgen tegen, veel vaster aan elkaar dan normaal. Dat was dus hoogstwaarschijnlijk wat haar dwars zat en nu ze dat eindelijk kwijt is, is ze weer haar hieperdepiep-zelf. Zo loopt een enerverende nacht gelukkig met een sisser af.

Wat ik duidelijk probeer te maken met mijn verhaal zijn eigenlijk drie dingen.
Ten eerste, dat ook een homeopaat niet alles homeopathisch op kan lossen. Een (dieren)arts blijft soms nodig en dat ga je ook niet altijd heel erg lang afwachten. Het idee dat homeopaten ‘anti-regulier’ zijn is echt niet waar. Kom je iemand tegen die dat beweert, loop dan snel weg maar kijk er niet gelijk een hele beroepsgroep of geneeswijze op aan.
Ten tweede wil ik laten zien dat homeopathie en regulier elkaar ook aan kunnen vullen. In afwachting van de dierenarts heb ik Geisha met homeopathie relatief comfortabel kunnen houden en ik denk dat het zeker heeft bijgedragen aan het uiteindelijk vlot oplossen van de verstopping. 
Dus ook het idee dat als je eenmaal homeopathisch behandelt, je geen reguliere middelen meer kunt of mag gebruiken voor dezelfde klacht, is niet waar.
Ten derde maakt het duidelijk dat het in huis hebben van homeopathische middelen bij acute situaties heel erg nuttig is en een boel leed kan voorkomen, verhelpen of verzachten.
Maar om ze direct in te kunnen zetten moet je ze wel al in huis hebben en niet eerst hoeven wachten tot ik een middel heb kunnen versturen.

Wil jij ook graag zelf al iets kunnen doen om acute problemen op te lossen of in ieder geval iets kunnen doen voor de dierenarts er is, meld je dan nu per e-mail aan als geïnteresseerde voor ‘EHBO met homeopathie’.  Als ik jouw e-mailadres mag noteren ontvang je van mij – geheel vrijblijvend –  als eerste berichten over de EHBO cursus dit najaar en de gratis kortere lezing die komende maand zal plaats vinden en omdat jij je vooraf al aangemeld hebt krijg je dan ook korting als je je in schrijft voor een cursus. Wees niet bang, ik ga je niet plat spammen, ik benader je alleen met informatie over EHBO met homeopathie.
Met de kennis die je tijdens de cursus op doet en de middelen die je kunt aanschaffen, kun jij dan straks ook een flink aantal veel voorkomende kleinere problemen voorkomen, oplossen of verlichten.

Een dag later: het verhaal kreeg nog een vies staartje… 
Zaterdag ontdekte ik ‘s morgens een heel rare natte en bobbelig gezwollen plek in haar rechter oksel, niet echt stuk maar zeiknat van het wondvocht. Goed schoon gemaakt en ontsmet met hypercal en een homeopathisch middel gegeven tegen allergische reactie op insectenbeten, want dat was de enige oorzaak die ik kon bedenken. Maar dan zie ik ‘s avonds ook bij haar lies een enorme zwelling, keihard en heel bobbelig… Dat is niet goed.
Na wat zoeken en lezen vermoed ik een allergische reactie op de buscopan. Ze heeft het alleen rechts, de kant waar ze ook ingespoten is en het zijn de lympheknopen die zo gezwollen zijn. Snel van middel geswitch, het beeld past exact bij het middel wat ze ook ‘s nachts na de buscopan-spuiten nog gehad heeft. De volgende ochtend was de zwelling al een stuk minder hard en het ‘oozen’ in de oksel is gestopt… In de loop van de dag krijgt ze het middel nog een paar keer en gelukkig neemt de zwelling geleidelijk af.
Ik ben heel blij dat ze het middel de nacht van de koliek nog een paar keer gehad heeft na de buscopan. Als ik zie hoe heftig de reactie is die ze nu nog heeft, ondanks het homeopathische middel, wil ik niet weten wat er gebeurd was als ze dat niet gehad had…