Stel hé…. Je hebt een fiets…
Een mooie blinkende met tig versnellingen om op te racen of mountainbiken. Of zo’n fijne degelijke oma-fiets voor even naar de supermarkt of gewoon fijn relaxed een stukkie te fietsen…
Maar stel… die fiets krijgt een lekke band. Balen…
Dus je pakt je plakspullen en gaat zo goed en kwaad als het lukt aan de slag, bandje plakken.
Maar na twee dagen fijn fietsen gaat het weer mis, weer een lekke band. Dus je haalt maar eens een nieuw bandenplaksetje en van je buurvrouw hoor je dat je speciale lijm moet gebruiken, dus ook dat haal je op.
Bandje geplakt en weer lekker op pad.
Maar toch krijg je al snel weer een lekke band. Zie je wel, die dure zooi werkt niet. Je besluit het beter aan te pakken en koopt een volledig nieuwe band. Bij de fietsenmaker en die adviseert je een goede nieuwe band, maar zegt er wel gelijk bij ‘check eens of er glas ofzo ligt, waar je regelmatig komt. Want zo vaak een lekke band is niet normaal…
Hmm. Je hebt een tijdje terug wel een lege wijnfles laten vallen op de oprit toen je het glas weg wilde brengen. Maar ach, dat is maar een klein beetje, het is maar een paar meter en de grote stukken heb je echt wel opgeruimd. Wat kan dat kleine beetje nu nog voor kwaad.
Dus met je nieuwe band om je fiets ga je weer fijn op pad…
Maar na 2 weken, verdorie, toch weer een lekke band! Wat een waardeloze fietsenmaker, wat een waardeloze band! Het helpt helemaal niks, zo’n dure nieuwe merkband, hij gaat gewoon weer lek! Je vertelt iedereen die het horen wil wat een waardeloze fietsenmaker jullie in het dorp hebben. Zooi verkoopt hij, je band was binnen 2 weken alweer lek. Prutser…
Dus met je fiets naar de fietsenmaker in de grote stad. Die weet het vast veel beter, die heeft er voor geleerd en heeft een speciaal fietsenmakersdiploma, een mooie chique winkel en heel veel interessant gereedschap…
Nu komt het goed.
Deze fietsenmaker pakt je hele fiets aan. Nieuwe remmen, lampjes nagekeken, ketting gespannen, de boel eens lekker doorgesmeerd en twee splinternieuwe state of the art banden. Zo… ‘t kost een paar centen maar dan heb je ook wat. Vol goede moed ga je weer lekker op pad. Je geniet van je fietstochtjes want het is heerlijk weer en alle zorgen zijn voorbij…
Tot je 3 weken later toch ineens weer een lekke band hebt… Pats, in het dorp nog wel, vlak voor de zaak van die prutser van een fietsenmaker…
Die ziet je lopen en groet je vriendelijk. ‘Wat vervelend zeg, alweer een lekke band? Had je nog gekeken of er glas op je oprit ligt?’
Je mompelt wat en loopt door met je lekke band… Eenmaal thuis pak je dan toch eindelijk maar eens de bezem en stoffer en blik… Misschien dat het opruimen van ál het glas dan toch wel wat kan helpen…

Nu zul je denken ‘wat een idioot verhaal, geen mens laat glas op z’n oprit liggen, dat veeg je toch als eerste op’…
Klopt…

Maar als je dit niet met je fiets zou doen, waarom doe je het dan wel met je paard?